Γενικά ποτέ δεν μου άρεσαν οι απολύσεις προπονητών εν μέσω της αγωνιστικής περιόδου. Τις θεωρώ συνήθως βεβιασμένες επιλογές που λαμβάνονται εν βρασμώ και υπό καθεστώς πίεσης και ελάχιστα αποτελέσματα φέρνουν για την ομάδα σε βάθος χρόνου. Ακόμα και τα «κοινή συναινέσει» διαζύγια στη διάρκεια της σεζόν δεν αναδεικνύουν τους πραγματικούς λόγους της αποχώρησης του προπονητή και στέλνουν αντιφατικά μηνύματα στους ποδοσφαιριστές της ομάδας και τον κόσμο της.
Για αυτούς τους λόγους, πιστεύω πως ο Γιώργος Δώνης δεν πρέπει ούτε να απολυθεί, ούτε να χωρίσει συναινετικά. Πρέπει μόνο να παραιτηθεί. Και είναι πραγματικά λυπηρό και απογοητευτικό για το Δώνη που, γνωρίζοντας το μέγεθος και την ιστορία της ΑΕΚ και αντικρίζοντας την αγωνιστική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, δεν δήλωσε ξεκάθαρη παραίτηση μετά το ματς και παρέπεμψε οποιεσδήποτε εξελίξεις στη συνάντηση του με τη Διοίκηση.
Κι άλλες φορές στο παρελθόν η ομάδα έχει επιδείξει τόσο φτωχή βαθμολογική συγκομιδή σε μία σειρά 10 αγώνων. Κι άλλες φορές έχει αγωνιστεί τόσο άσχημα με τόσο φανερή την έλλειψη σαφούς σχεδίου. Κι άλλες φορές παίχτες της ομάδας παραγκωνίστηκαν ενώ δεν το άξιζαν ή χρησιμοποιήθηκαν σε λάθος θέσεις. Κι άλλες φορές η ομάδα έφυγε νωρίς από την Ευρώπη. Κι άλλες φορές δεινοπάθησε με μικρότερες ομάδες στο Κύπελλο. Ποτέ όμως, δεν έγιναν όλα αυτά μαζί. Αν υπάρχει ακόμα η έννοια «παραίτηση του προπονητή», πότε θα βρει εφαρμογή, αν όχι τώρα;
Αν ο Δώνης απέκτησε κάποια αισθήματα για αυτή την ομάδα ως προπονητής της αυτούς τους 5 μήνες και ενδιαφέρεται για την όσο το δυνατόν γρηγορότερη έξοδο της από την κρίση δεν χρειάζεται να περιμένει καμία συνάντηση με τους μετόχους. Την παραίτηση με πλήρη ανάληψη της ευθύνης για την εικόνα της ομάδας μετά από το 1/3 του πρωταθλήματος την οφείλει στη Διοίκηση που τον στήριξε από την αρχή, τους παίχτες που έπαιξαν για αυτόν αλλά πρέπει πλέον να προχωρήσουν μπροστά και τον κόσμο που δεν εμπιστεύτηκε ποτέ κανέναν άλλον για τόσο πολύ βλέποντας τόσα λίγα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου