Με οδηγό το φόβο

Τι επιζητούσε ο Δώνης άραγε από το παιχνίδι με τον Ηλυσιακό κατεβάζοντας τη κατά τα 10/11 βασική ομάδα; Γκολ και θέαμα; Σε ένα σχεδόν άδειο γήπεδο, απογευματάκι τρίτης, 3 μέρες μετά το παιχνίδι στη Ξάνθη, μετά απο 8 σερί απογοητευτικές εμφανίσεις, απέναντι σε μία ομάδα που δεν σκοπεύει να περάσει το κέντρο επι 90’ λεπτά, είναι απλά αδύνατο να παίξεις όμορφο ποδόσφαιρο. Δεν έχει γίνει ποτέ. Όχι, ο Δώνης απλά φοβόταν μην γίνει καμία στραβή... Και δικαιωμένος, διάβαζε χτες όλα τα ειρωνικά πρωτοσέλιδα για την τραγελαφική εικόνα της ομάδας μας.

Το κύπελλο είναι ο θεσμός των εκπλήξεων, πράγματι, όχι όμως επειδή κανείς δεν σκέφτηκε ως σήμερα να κατεβάσει ό,τι καλύτερο διαθέτει απέναντι στους Ηλυσιακούς. Προφανώς και όταν παίζεις με τόσο υποδεέστερο αντίπαλο, που δεν έχει τίποτα να χάσει (που στο τέλος σαν καμικάζι θέλει να χάσει), δεν μπορείς να δείξεις την αξία σου. Η αξία σου καθ’αυτή είναι σχετική. Αν βάλεις το Μπολτ να τρέξει στον Άγιο Κοσμά με αντιπάλους εφτά παλαιμάχους Πακιστανούς σπρίντερ αποκλείεται να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ. Μπορεί μάλιστα και να δυσκολευτεί να κερδίσει αν σταματήσει για τη καθιερωμένη φιγούρα στα πρώτα δέκα μέτρα αντί στα δέκα τελευταία.

Ματς σαν κι αυτά με τον Ηλυσιακό είναι καταδικασμένα να είναι βαρετά και να κριθούν από μία δύο ατομικές ενέργειες. Προσφέρονται αποκλειστικά και μόνο για ορισμένες τακτικές δοκιμές και για να πάρουν χρόνο συμμετοχής κάποιοι παγκίτες. Ο Γκέντσογλου, ο Παυλής, ο Μπερνς, ο Ταχτσίδης και ο Ενσαλίβα είναι καλύτεροι παίκτες από τους καλύτερους παίκτες της ουραγού της Β’ Εθνικής –έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω. Είμαι σε κάθε περίπτωση απολύτως βέβαιος πως θα είχαν πολύ μεγαλύτερη διάθεση να το αποδείξουν σε σχέση με το Μπασινά, το Λαγό και το Σκόκο, καθώς και πολύ λιγότερο άγχος φυσικά. Το οποίο άγχος, όπως είδαμε, μοιραία παραλύει τους παίκτες μας μετά από ένα ορεξάτο αλλά στείρο πρώτο μισάωρο –για να ακολουθήσει ό,τι ακολούθησε.

«Τους έχετε για πλάκα, απολαύστε το όσο μπορείτε». Αυτό έπρεπε να πει ο Δώνης στους παίκτες. Το «δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τον αντίπαλο» έχει και κάποιο όριο. Και ο Ηλυσιακός είναι πολύ κάτω από το όριο. Το «αντιμετωπίστε το σαν ντέρμπι πρωταθλήματος» που, όπως μεταφέρθηκε, είναι αυτό που είπε ο Δώνης πριν το ματς, είναι χιουμοριστικό όσο και θλιβερό. Και είναι η βασική αιτία που η ομάδα απογοήτευσε και πάλι τον κόσμο της.

Όπως είχα γράψει και πριν δύο εβδομάδες («Το λάθος του Δώνη»), το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας είναι το άγχος του προπονητή μην κάνει καμία πατάτα και εκτεθεί. Δυστυχώς και το άγχος αυξάνεται και το πρόβλημα διογκώνεται.

Και μιας και είπα 10/11, μετά τον Πλιάτσικα και το Ράμος, ο Χετεμάι είναι το καινούργιο θύμα της ατσαλοσύνης του Δώνη στη διαχείριση του ρόστερ, ένα ακόμα καμμένο χαρτί της φετινής ομάδας. Άμα βγαίνεις αλλαγή στο ημίχρονο απέναντι στον Ηλυσιακό, είναι μάλλον δύσκολο να μπεις να παίξεις παιχνίδι πρωταθλήματος. Ούτε εσύ ο ίδιος δεν θα σε ξαναέβαζες.