Μέσα στον πανικό, πλακώσανε και τα ποντίκια...

Μία αναδρομή στα όμορφα χρόνια της παράγκας με αρκετές παραπομπές στο σήμερα μας χάρισε ο παλαίμαχος διαιτητής Δημήτρης Ποντίκης σε συνέντευξη του στην Καθημερινή της Κυριακής. Για όλα μας μίλησε: Το ρόλο του Θωμά Μητρόπουλου που ήταν «άντρας και άνθρωπος με προσωπικότητα που ό,τι έλεγε το εννοούσε», τα εξωθεσμικά κυκλώματα της ΕΠΟ που κυριαρχούνταν από παλιούς διαιτητές - «σκουλήκια» αλλά και τις μεθόδους επηρεασμού και εκβιασμού των διαιτητών οι οποίοι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά «ένα αναλώσιμο υλικό». Οι κακομοίρηδες...

Ουσιαστικά, χωρίς να κρύβει ότι ήταν μέρος του βρώμικου συστήματος, μιλάει για πράγματα που σήμερα δεν εκπλήσσουν πια κανένα, αποφεύγοντας να δώσει ονόματα και χωρίς στην τελική να καταλαβαίνουμε που αποσκοπούν όλες αυτές οι ψευτο-αποκαλύψεις: στην άφεση αμαρτιών αφού «με μια κακή διαιτησία ένιωθε ότι έκλεβε το ψωμί των ποδοσφαιριστών», στην επίδειξη ετεροχρονισμένης μαγκιάς «με εκμεταλλεύτηκαν και τους εκμεταλλεύτηκα» ή στη σύγκρουση με το σημερινό καθεστώς μιας «και τώρα το ίδιο γίνεται. Ή είσαι με τον Γκαγκάτση και παίζεις ή δεν είσαι με τον Γκαγκάτση και δεν παίζεις».

Το αστείο της συνέντευξης είναι ότι αφού έχουν γίνει γλαφυρές περιγραφές για το πώς και τί ζητούνταν από τους διαιτητές της εποχής να σφυρίζουν υπέρ του Αιγάλεω και του Ολυμπιακού (τυχαία η σειρά), όταν η συζήτηση έρχεται στο περιβόητο ματς κυπέλλου το 2001 στη Φιλαδέλφεια, ο Ποντίκης ξαφνικά υπερασπίζεται τη διαιτησία του και τις επιλογές του εκείνο το βράδυ και δηλώνει ότι "δεν πήγα σ' εκείνο το παιχνίδι για να αδικήσω την ΑΕΚ" και ότι αν είχε σφυρίξει διαφορετικά "θα διαμαρτυρόταν ο Ολυμπιακός"!!!...

Το θέμα για μένα που τίθεται είναι το εξής: Έπρεπε η διοίκηση της ομάδας να αντιδράσει με κάποιο τρόπο στη συνέντευξη αυτή; Θα είχε κάποιο νόημα και είχε κάτι να κερδίσει; Ή ο Θρασύβουλος κατάφερε να υποσκιάσει ακόμα και τα γεγονότα μιας εποχής της οποίας ένα από τα θύματα ήταν η ΑΕΚ; Προφανώς δεν συζητάω να μπούμε σε διαδικασία διαλόγου με τον Ποντίκη, ούτε φυσικά να τον προτείνει η διοίκηση για μάρτυρα υπεράσπισης, πόσο μάλλον να διευκρινίσει ποιό σπίτι τελικά έβρισε ο Ντέμης, το δικό του ή του διαιτητή... Περίμενα, όμως, για να είμαι ειλικρινής, μία καυστική δήλωση ενθυμιακού χαρακτήρα, για όλη εκείνη τη λαμπρή περίοδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, τα κατάλοιπα της οποίας ακόμα βιώνουμε σήμερα. Άλλωστε και οι εθνικές επέτειοι ένα τέτοιο σκοπό δεν εξυπηρετούν, να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι;

Ειδησεογραφικά, το μόνο που έπεσε στην υπόληψη μου ως συνέχεια της συνέντευξης ήταν μια προβλέψιμα θυμωμένη, για τα μάτια του κόσμου, αντίδραση του Γκαγκάτση που μίλησε για λασπολογία και φαντάσματα και ο τοπικός σύνδεσμος διαιτησίας που κάλεσε τον Ποντίκη σε απολογία επειδή έδωσε συνέντευξη χωρίς να πάρει ειδική άδεια! Κατά τ' άλλα, σιωπή... Ούτε παρέμβαση εισαγγελέων, ούτε δηλώσεις παραγόντων, ούτε καν ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος να τροφοδοτεί το θέμα με τις σχετικές κασέτες του. Ακόμα και οι αθλητικές εφημερίδες στα πολύ ψιλά την πέρασαν την είδηση... Είχαν κάνει, βλέπετε, γκέλες και οι μεγάλοι, θυμώσανε και οι προέδροι τους, ποιός ασχολείται τώρα με παλιές αμαρτίες που για διαφορετικούς λόγους όλοι προτιμούν να ξεχάσουν...

Εδώ το link της συνέντευξης για τους λίγους που επιθυμούν να εντρυφήσουν περισσότερο στη σοφία του ανδρός...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_sport_2_26/10/2008_289585