ίδιο μαλλί ναι, ίδια θέση όχι!

Ένα διάστημα δανεικοί, αρκετό πάγκο, ακόμα περισσότερη εξέδρα, δοκιμές σε διάφορες θέσεις της ενδεκάδας και λίγες ευκαιρίες είναι συνήθως ότι πρέπει να περιμένουν οι 18χρονοι που εμφανίζονται ξαφνικά στην πρώτη ομάδα της ΑΕΚ. Παρά τις αντιξοότητες καλούνται σχετικά γρήγορα να αποδείξουν ότι έχουν θέση στην ομάδα προτού καταλήξουν σε μικρότερες, αφού νέα φυντανάκια περιμένουν να δοκιμάσουν κι αυτά την τύχη τους. Το απέδειξε γρήγορα και με το παραπάνω ο Παπασταθόπουλος, ο οποίος μεταπήδησε σε χρόνο ρεκόρ από τη Νίκη Βόλου στο Καμπιονάτο, ενώ άλλοι (Κονέ, Κυριακίδης, Μπούρμπος) δεν τα κατάφεραν και αποχαιρέτησαν...

Φέτος, διανύοντας πλέον τον 4ο χρόνο του στην ΑΕΚ (αν και μόλις τον Απρίλιο έκλεισε τα 20...), σειρά να αποδείξει ότι αξίζει να μείνει στην ομάδα παίρνει ο Βασίλης Πλιάτσικας. Στα 3 προηγούμενα χρόνια μπορεί δανεικός να μη δόθηκε αλλά οι αλλαγές παραστάσεων σίγουρα δεν του έλειψαν λόγω των πολλών θέσεων στις οποίες δοκιμάστηκε: αμυντικό χαφ, δεξί χαφ, δεξί και αριστερό μπακ, μέχρι και επιθετικός σε καλοκαιρινή προετοιμασία επί Φερέρ! Τί έχει δείξει η αυτοψία μέχρι σήμερα; Λίγα πράγματα ομολογουμένως: Του λείπουν η ταχύτητα με τη μπάλα για μπακ, η αυτοπεποίθηση και η μακρινή μπαλιά για αμυντικό χαφ, οι καλές επιθετικές κινήσεις, η ντρίμπλα και η δημιουργικότητα για δεξί χαφ, ενώ ούτε καν τολμώ να τον φανταστώ ως επιθετικό. Δεν ήταν τυχαία λοιπόν στην υπό παραχώρηση λίστα του Δώνη μαζί με τα φιλαράκια του που πήγαν πακέτο στον Ηρακλή, κι ας γλύτωσε αυτός στο τέλος...

Και ξαφνικά μπαίνει βασικός στο ντέρμπι της 1ης αγωνιστικής, γίνεται το πρόσωπο του αγώνα, καλείται στο καπάκι στην Εθνική, κερδίζει επαίνους από το Ρεχάγκελ και ζει τη βδομάδα των ονείρων του... και μετά ξανά στην αφάνεια σαν όλα τα παραπάνω να μη συνέβησαν ποτέ... Η κάκιστη εμφάνιση του την Κυριακή με τη Λάρισα και η αλλαγή του στο ημίχρονο μοιάζουν σαν το οριστικό κλείσιμο της καριέρας του στην ΑΕΚ, και η υπέροχη βδομάδα στα τέλη Αυγούστου η μόνη ποδοσφαιρική ιστορία που θα έχει να λέει στα εγγόνια του... Αξίζει όμως τέτοιας τύχης ο μικρός; Και τελικά ποιά είναι η πραγματική θέση του Βασίλη Πλιάτσικα;

Τόσο η εμφάνιση του με τον Παναθηναϊκό και το 1ο ημίχρονο στην Τούμπα, όσο και το σπάσιμο νεύρων που προκάλεσε η αδυναμία του να φτιάξει παιχνίδι με τη Λάρισα, μας βοήθησαν να καταλάβουμε αρκετά πράγματα και να φτάσουμε σε ορισμένα συμπεράσματα για τον παίχτη και τις αρετές του. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Ο Πλιάτσικας τρέχει και μαρκάρει ασταμάτητα, δεν φοβάται να πέσει δυνατά στις κόντρες, μεταδίδει πάθος σε συμπαίχτες και κερκίδα, δεν κάνει εύκολα λάθη, μπορεί να κρατήσει τη μπάλα και πασάρει γρήγορα και σίγουρα. Εν ολίγοις, είναι ιδανικός για κλειστά ματς που απαιτούν πολύ πίεση, τρέξιμο, πάθος και λίγη δημιουργία. Θα αποφύγω να μπω στη διαδικασία να τον κατατάξω σε συστήματα, τη γλώσσα των οποίων έχουν πλέον όλοι μάθει να μιλάνε, αλλά θα πω πως κάθε αμυντικό χαφ με δημιουργικές και ηγετικές αρετές θα ένοιωθε πολύ ασφαλής αν είχε δίπλα του ένα Βασίλη Πλιάτσικα...