18 Δεκ 2008

Άγχη, ατομιστίες και ισοπαλίες



Καθυστερήσεις στο Χαριλάου: Ο Τζιμπούρ ξεχύνεται από αριστερά, περνάει έναν, περνάει κι άλλον, μπουρδουκλώνεται, συνεχίζει όμως, κερδίζει δυο κόντρες και ως δια μαγείας η μπάλα του στρώνεται λίγο έξω από την περιοχή όπου Εντίνιο και Μπλάνκο περιμένουν αμαρκάριστοι και καλυπτόμενοι. Η επιλογή του Τζιμπούρ γνωστή: βεβιασμένο, εκτός ισορροπίας και αδύναμο σουτ, η μπάλα κοντράρεται, η ευκαιρία χάνεται, οι άλλοι 2 χτυπιούνται, η ομάδα ξανά στο χ... Αντίστοιχη φάση στις καθυστερήσεις στον αγώνα με το Θρασύβουλο, με πρωταγωνιστή αυτή τη φορά τον Εντίνιο: 2-3 τρίπλες, ξεμαρκάρισμα, άθλιο σουτ ενώ όλη η ομάδα μάταια περιμένει τη σέντρα στην περιοχή...

Θεωρώ ότι Σκόκο και Μπλάνκο σε παρόμοιες περιπτώσεις θα είχαν ενεργήσει διαφορετικά, πιο σωστά και σίγουρα πιο αλτρουϊστικά και όχι επειδή είναι (αν είναι) καλύτεροι παίχτες. Κυρίως επειδή η θέση του βασικού προσφέρει λιγότερο άγχος και πίεση, μεγαλύτερη διαύγεια στις επιλογές και τελικά καλύτερη απόδοση. Το ότι Τζιμπούρ και Εντίνιο, δύο παρόμοιοι επιθετικοί όχι 100% βασικοί αλλά σίγουρα ενδεκαδάτης ποιότητας, ήταν οι πρωταγωνιστές των παραπάνω φάσεων δεν είναι τυχαίο. Αν προσθέσεις στο άγχος τους να μονιμοποιηθούν και να πείσουν ότι αξίζουν, τους κομματάκι δύστροπους χαρακτήρες τους, τότε το μίγμα γίνεται εκρηκτικό και σίγουρα δεν βοηθάει την ομάδα.

Δεν θα κρίνω αν δικαίως αυτοί οι 2 παίχτες δεν έχουν εξασφαλίσει μόνιμη θέση στην ομάδα (όπως ας πούμε ο Μπλάνκο) ενώ οι ίδιοι την είχαν δεδομένη (ο ένας από πέρσι και ο άλλος ερχόμενος φέτος). Απλά, το γεγονός αυτό και το ότι ουσιαστικά ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τη βασική 11άδα παίζοντας σχεδόν εναλλάξ (αν και με τον Άρη ήρθαν και οι 2 από τον πάγκο) σε συνδυασμό με το χαρακτήρα τους, τους αναγκάζει να επιδίδονται σε ατομισμούς και συνεχείς προσπάθειες ηρωιοποίησης. Οι πολλές ασίστ (πέρα από τα γκολ) του Εντίνιο πέρσι, όπως και η συνολική απόδοση του Τζιμπούρ στον Πανιώνιο αναδεικνύουν τα ευεργετικά αποτελέσματα που έχει η φανέλα του βασικού σε παίχτες σαν κι αυτούς...

Μία λύση θα ήταν να τους τα ψάλλει λίγο ο Μπάγεβιτς μπας και συμμορφωθούν και αρχίσουν να σηκώνουν κεφάλι για να δουν αν κυκλοφορεί κανείς αμαρκάριστος στην περιοχή... Λίγα πράγματα θα αλλάξουν φοβάμαι ιδίως από τη στιγμή που θα συνεχίσουν (να στερούνται και επομένως) να διεκδικούν θέση στη βασική ομάδα. Μία λύση που θα προτιμούσα εγώ θα ήταν να προσπαθήσει να τους χωρέσει και τους 2 στην αρχική ομάδα. Άλλωστε, κάπως έτσι δεν παίζαμε και πέρσι στο τέλος της χρονιάς (απλά με Λύμπε αντί Τζιμπούρ);

Δεν υπάρχουν σχόλια: