Σε αντίθεση με τους Σκόκο και Τζιμπούρ, τους δύο δηλαδή φευγάτους που γράφαμε την προηγούμενη βδομάδα, εκείνος που φαίνεται ότι σίγουρα θα παραμείνει στην ομάδα και την επόμενη χρονιά είναι ο Ισμαέλ Μπλάνκο. Ανεξάρτητα, αν θα ανανεώσει τελικά από τώρα το συμβόλαιο του, όπως εδώ και καιρό λέγεται, υπάρχουν αρκετοί λόγοι και ενδείξεις που μαρτυρούν ότι ο παίχτης δύσκολα θα φύγει από την ομάδα σύντομα. Δυστυχώς, μολονότι όλοι χαιρόμαστε που ο Αργεντίνος θα συνεχίσει και του χρόνου, αρκετές από τις ενδείξεις αυτές μάλλον να μας προβληματίζουν θα έπρεπε...
Όταν είσαι δύο χρόνια πρώτος σκόρερ έστω στο μέτριο ελληνικό πρωτάθλημα και από πέρσι το όνομα σου κυκλοφορεί στους ατζέντηδες της Ευρώπης, είναι λογικό η προοπτική μεταπήδησης σε καλύτερο πρωτάθλημα να αρχίσει να εμφανίζεται. Ο Μπλάνκο, ωστόσο, το προηγούμενο καλοκαίρι είτε γιατί δεν υπήρχε ενδιαφέρουσα πρόταση είτε γιατί νοιώθει χαρούμενος στην ΑΕΚ και γενικότερα στην Ελλάδα παρέμεινε και τρίτη χρονιά στην ομάδα. Η ηλικία του, ούτως ή άλλως, (γεννηθείς το ‘83) του έδινε περιθώρια χρόνου και του επέτρεπε να μην λάβει βιαστική απόφαση αποχώρησης. Και καλά έκανε.
Φέτος, όμως τα πράγματα άλλαξαν προς το χειρότερο σε όλα τα επίπεδα: Την αγωνιστική εικόνα και πορεία της ομάδας, την παρατεταμένη διοικητική αστάθεια αλλά και τη δική του απόδοση. Θα περίμενε κανείς η όλη κατάσταση να τον σπρώχνει στην έξοδο όπως ακριβώς συμβαίνει στους Σκόκο και Τζιμπούρ που απο καιρό έχουν αποφασίσει ότι προκοπή στην ΑΕΚ δεν θα δουν. Εντούτοις, θέμα αποχώρησης του Μπλάνκο, μέχρις στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει τεθεί και αντιθέτως ο ίδιος έχει εδραιωθεί ως ο νέος φυσικός ηγέτης της ομάδας και λατρεμένος των οπαδών: Επισκέψεις στις συγκεντρώσεις της original, οπαδικές δηλώσεις και πανηγυρισμοί των γκολ δίπλα στους φανατικούς του έχουν εξασφαλίσει αιώνια λατρεία ανεξάρτητα από την αγωνιστική του εικόνα. «Γεννημένος ΑΕΚτζής» και «έχει αγαπήσει αυτή την ομάδα» θα πουν δήθεν ρομαντικά οι φυλλάδες που απευθύνονται στα πρόβατα. Είναι όμως έτσι απλά τα πράγματα;
Σε καμία περίπτωση δεν θα ισχυριστώ ότι ο Μπλάνκο γυρεύει άλλοθι ή έχει ανάγκη τη στήριξη των οπαδών για να καμουφλάρει το φετινό αγωνιστικό του ντεφορμάρισμα. Δεν είμαι, όμως, τόσο σίγουρος ότι η μη διάθεση του να ψαχτεί για το εξωτερικό όταν το μέλλον της ΑΕΚ είναι δυσοίωνο είναι προϊόν αγάπης και πίστης στην ομάδα και όχι μιας γενικής απογοήτευσης από τον εαυτό του. Γιατί προσωπικά αυτό που βλέπω στον Αργεντίνο είναι έναν στενοχωρημένο και απογοητευμένο ποδοσφαιριστή με λίγη όρεξη για ποδόσφαιρο που σπάνια χαμογελάει πια. Έναν ποδοσφαιριστή που μοιάζει να έχει κυριευτεί από τη γκαντεμιά που τον σημαδεύει από την αρχή της χρονιάς, με ελάχιστη πίστη στις δυνατότητες του και χαμηλή ψυχολογία που γνωρίζει ότι, και να ψαχνόταν, πρόταση από το εξωτερικό δεν πρόκειται να του έρθει φέτος. Η εικόνα να τραβάει τα μαλλιά του έπειτα από κάθε χαμένη ευκαιρία ή να κοιτάει απελπισμένος στον ουρανό είναι νομίζω αυτή που περισσότερο τον αντιπροσωπεύει φέτος. Ενώ οι άλλοι θέλουν να φύγουν ξενερωμένοι με την ομάδα, ο Μπλάνκο μένει ξενερωμένος όμως με τον ίδιο του τον εαυτό. Και αυτό σίγουρα δεν είναι καλό...
Το σύστημα της ομάδας και η μεταχείριση από τον προπονητή του
δεν τον έχουν βοηθήσει να ξεμπλοκάρει αγωνιστικά και να ξαναβρεί τον καλό εαυτό του. Αντιθέτως, τον έχουν μπερδέψει και περαιτέρω κλονίσει την εμπιστοσύνη στα πόδια του. Η υπομονή που δείχνει αγωνιζόμενος πολύ συχνά τελευταία σε θέσεις στις οποίες είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να προσφέρει είναι αξιοθαύμαστη όσο και θλιβερή. Βλέποντας τον να αγωνίζεται στα δεξιά, να προσπαθεί να μαρκάρει τον αντίπαλο μπακ, να πασχίζει να φτιάξει παιχνίδι, να εκτελεί πλάγια, να σεντράρει, χειροκροτείς καταρχάς τον επαγγελματισμό και την τυφλή υπακοή του στις εντολές του προπονητή αλλά ταυτόχρονα λυπάσαι να τον βλέπεις να εκτίθεται τόσο αδυνατώντας να ανταποκριθεί σε νέα καθήκοντα. Μοιάζει σαν να έχει μπει τιμωρία να μην ξαναπαίξει φουνταριστός επειδή έχασε κάποιες ευκαιρίες στην αρχή του πρωταθλήματος. Κι ενώ κάθε φυσιολογικός ποδοσφαιριστής που σέβεται τον εαυτό του (πόσω μάλλον αν έχει βγει 2 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος) θα αρνούνταν τέτοια αγωνιστική κακομεταχείριση και θα αντιδρούσε στον προπονητή, ο ίδιος σιωπά, συνεχίζει να προσπαθεί σαν να έχει υποταχθεί στη μοίρα του ότι ως επιθετικός πλέον δεν φτουράει και πλέον πρέπει να μάθει κι άλλες θέσεις για να χωρέσει στην εντεκάδα. Ο δημόσιος έπαινος, μάλιστα, που έλαβε από τον Μπάγεβιτς για την προσήλωση του στο σύστημα στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, αγωνιζόμενος και πάλι ως δεξί χαφ περισσότερο κακό του έκανε καθώς εδραίωσε τον ποδοσφαιρικό του ευνουχισμό.
Είναι όμως και κάτι ακόμα. Ο Μπλάνκο θα μείνει κι άλλο στην Ελλάδα γιατί, συν τις άλλοις, έχει πλήρως αφομοιώσει την ελληνική πραγματικότητα, απο την καλή και την ανάποδη. Ολοένα και συχνότερα πλέον τον βλέπουμε να επιδίδεται σε κλασικές ελληνικές πονηριές όπως να διαμαρτύρεται για το παραμικρό στο διαιτητή ή να απαιτεί από τους αντιπάλους να τηρήσουν το δήθεν fairplay πετώντας τη μπάλα έξω όταν κάποιος δικός μας είναι πεσμένος. Και αν πατούσε περισσότερο περιοχή φέτος το σίγουρο είναι ότι θα έπεφτε και συχνότερα για να πάρει πέναλντυ. Ο Μπλάνκο μοιάζει να μην πιστεύει ότι μπορεί να πάει παραπάνω και για αυτό κοιτάει να εγκλιματιστεί πλήρως στο περιβάλλον που σήμερα βρίσκεται.
Όταν είσαι δύο χρόνια πρώτος σκόρερ έστω στο μέτριο ελληνικό πρωτάθλημα και από πέρσι το όνομα σου κυκλοφορεί στους ατζέντηδες της Ευρώπης, είναι λογικό η προοπτική μεταπήδησης σε καλύτερο πρωτάθλημα να αρχίσει να εμφανίζεται. Ο Μπλάνκο, ωστόσο, το προηγούμενο καλοκαίρι είτε γιατί δεν υπήρχε ενδιαφέρουσα πρόταση είτε γιατί νοιώθει χαρούμενος στην ΑΕΚ και γενικότερα στην Ελλάδα παρέμεινε και τρίτη χρονιά στην ομάδα. Η ηλικία του, ούτως ή άλλως, (γεννηθείς το ‘83) του έδινε περιθώρια χρόνου και του επέτρεπε να μην λάβει βιαστική απόφαση αποχώρησης. Και καλά έκανε.
Φέτος, όμως τα πράγματα άλλαξαν προς το χειρότερο σε όλα τα επίπεδα: Την αγωνιστική εικόνα και πορεία της ομάδας, την παρατεταμένη διοικητική αστάθεια αλλά και τη δική του απόδοση. Θα περίμενε κανείς η όλη κατάσταση να τον σπρώχνει στην έξοδο όπως ακριβώς συμβαίνει στους Σκόκο και Τζιμπούρ που απο καιρό έχουν αποφασίσει ότι προκοπή στην ΑΕΚ δεν θα δουν. Εντούτοις, θέμα αποχώρησης του Μπλάνκο, μέχρις στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει τεθεί και αντιθέτως ο ίδιος έχει εδραιωθεί ως ο νέος φυσικός ηγέτης της ομάδας και λατρεμένος των οπαδών: Επισκέψεις στις συγκεντρώσεις της original, οπαδικές δηλώσεις και πανηγυρισμοί των γκολ δίπλα στους φανατικούς του έχουν εξασφαλίσει αιώνια λατρεία ανεξάρτητα από την αγωνιστική του εικόνα. «Γεννημένος ΑΕΚτζής» και «έχει αγαπήσει αυτή την ομάδα» θα πουν δήθεν ρομαντικά οι φυλλάδες που απευθύνονται στα πρόβατα. Είναι όμως έτσι απλά τα πράγματα;
Σε καμία περίπτωση δεν θα ισχυριστώ ότι ο Μπλάνκο γυρεύει άλλοθι ή έχει ανάγκη τη στήριξη των οπαδών για να καμουφλάρει το φετινό αγωνιστικό του ντεφορμάρισμα. Δεν είμαι, όμως, τόσο σίγουρος ότι η μη διάθεση του να ψαχτεί για το εξωτερικό όταν το μέλλον της ΑΕΚ είναι δυσοίωνο είναι προϊόν αγάπης και πίστης στην ομάδα και όχι μιας γενικής απογοήτευσης από τον εαυτό του. Γιατί προσωπικά αυτό που βλέπω στον Αργεντίνο είναι έναν στενοχωρημένο και απογοητευμένο ποδοσφαιριστή με λίγη όρεξη για ποδόσφαιρο που σπάνια χαμογελάει πια. Έναν ποδοσφαιριστή που μοιάζει να έχει κυριευτεί από τη γκαντεμιά που τον σημαδεύει από την αρχή της χρονιάς, με ελάχιστη πίστη στις δυνατότητες του και χαμηλή ψυχολογία που γνωρίζει ότι, και να ψαχνόταν, πρόταση από το εξωτερικό δεν πρόκειται να του έρθει φέτος. Η εικόνα να τραβάει τα μαλλιά του έπειτα από κάθε χαμένη ευκαιρία ή να κοιτάει απελπισμένος στον ουρανό είναι νομίζω αυτή που περισσότερο τον αντιπροσωπεύει φέτος. Ενώ οι άλλοι θέλουν να φύγουν ξενερωμένοι με την ομάδα, ο Μπλάνκο μένει ξενερωμένος όμως με τον ίδιο του τον εαυτό. Και αυτό σίγουρα δεν είναι καλό...
Το σύστημα της ομάδας και η μεταχείριση από τον προπονητή του
δεν τον έχουν βοηθήσει να ξεμπλοκάρει αγωνιστικά και να ξαναβρεί τον καλό εαυτό του. Αντιθέτως, τον έχουν μπερδέψει και περαιτέρω κλονίσει την εμπιστοσύνη στα πόδια του. Η υπομονή που δείχνει αγωνιζόμενος πολύ συχνά τελευταία σε θέσεις στις οποίες είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να προσφέρει είναι αξιοθαύμαστη όσο και θλιβερή. Βλέποντας τον να αγωνίζεται στα δεξιά, να προσπαθεί να μαρκάρει τον αντίπαλο μπακ, να πασχίζει να φτιάξει παιχνίδι, να εκτελεί πλάγια, να σεντράρει, χειροκροτείς καταρχάς τον επαγγελματισμό και την τυφλή υπακοή του στις εντολές του προπονητή αλλά ταυτόχρονα λυπάσαι να τον βλέπεις να εκτίθεται τόσο αδυνατώντας να ανταποκριθεί σε νέα καθήκοντα. Μοιάζει σαν να έχει μπει τιμωρία να μην ξαναπαίξει φουνταριστός επειδή έχασε κάποιες ευκαιρίες στην αρχή του πρωταθλήματος. Κι ενώ κάθε φυσιολογικός ποδοσφαιριστής που σέβεται τον εαυτό του (πόσω μάλλον αν έχει βγει 2 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος) θα αρνούνταν τέτοια αγωνιστική κακομεταχείριση και θα αντιδρούσε στον προπονητή, ο ίδιος σιωπά, συνεχίζει να προσπαθεί σαν να έχει υποταχθεί στη μοίρα του ότι ως επιθετικός πλέον δεν φτουράει και πλέον πρέπει να μάθει κι άλλες θέσεις για να χωρέσει στην εντεκάδα. Ο δημόσιος έπαινος, μάλιστα, που έλαβε από τον Μπάγεβιτς για την προσήλωση του στο σύστημα στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, αγωνιζόμενος και πάλι ως δεξί χαφ περισσότερο κακό του έκανε καθώς εδραίωσε τον ποδοσφαιρικό του ευνουχισμό.Είναι όμως και κάτι ακόμα. Ο Μπλάνκο θα μείνει κι άλλο στην Ελλάδα γιατί, συν τις άλλοις, έχει πλήρως αφομοιώσει την ελληνική πραγματικότητα, απο την καλή και την ανάποδη. Ολοένα και συχνότερα πλέον τον βλέπουμε να επιδίδεται σε κλασικές ελληνικές πονηριές όπως να διαμαρτύρεται για το παραμικρό στο διαιτητή ή να απαιτεί από τους αντιπάλους να τηρήσουν το δήθεν fairplay πετώντας τη μπάλα έξω όταν κάποιος δικός μας είναι πεσμένος. Και αν πατούσε περισσότερο περιοχή φέτος το σίγουρο είναι ότι θα έπεφτε και συχνότερα για να πάρει πέναλντυ. Ο Μπλάνκο μοιάζει να μην πιστεύει ότι μπορεί να πάει παραπάνω και για αυτό κοιτάει να εγκλιματιστεί πλήρως στο περιβάλλον που σήμερα βρίσκεται.
Η ΑΕΚ δείχνει να έχει κερδίσει ένα ηγέτη που δεν καίγεται να φύγει, λατρεύεται από τους οπαδούς, δίνει τα πάντα για την ομάδα, δεν θα την προδώσει και είναι υπόδειγμα επαγγελματία. Δυστυχώς, δείχνει, όμως, να χάνει τον αθόρυβο, χαμογελαστό και φιλόδοξο Μπλάνκο που γνωρίσαμε τα δύο προηγούμενα χρόνια, έναν πραγματικά δεινό σκόρερ, άριστο γνώστη του πώς να κινείται στη μεγάλη περιοχή, να εκμεταλλεύεται την παραμικρή ευκαιρία και να κάνει το γκολ να φαίνεται απλή υπόθεση. Ο Μπλάνκο πρέπει να προστατευθεί και να βοηθηθεί να βρει ξανά την αγωνιστική του διάθεση και πίστη στις ικανότητες του. Να ξαναγίνει ο ηγέτης εκείνος που με την απόδοση του βοηθάει την ομάδα αλλά παράλληλα αναδεικνύεται και ο ίδιος. Συμφέρον για την ΑΕΚ είναι να έχει ένα Μπλάνκο που δεν τον ενδιαφέρει να μείνει για πάντα πρώτος στο χωριό αλλά να δοκιμάσει κάποια στιγμή και τις δυνάμεις του στην πόλη... Κι ας τον αγαπάμε πολύ εμείς εδώ στο χωριό...
5 σχόλια:
Όπως πάντα σχεδόν το άρθρο είναι άκρως ενδιαφέρον.
Δεν ενστερνίζομαι την απαισιοδοξία που αποπνέει αλλά η ανάλυση είναι εξαιρετική σε μεγάλο βαθμό.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη στα θετικά του παίκτη από την πρώτη στιγμή ήταν η 'φιλοτιμία' που έδειχνε . Αυτό συνεπικουρούμενο με την ρέντα (που την δημιουργούσε η αγωνιστικοτητά του, για να μην παρεξηγηθώ)και την ανάγκη των οπαδών για ένα νέο ειδωλο τον αναδειξαν σε 'ηγέτη' της νέας ΑΕΚ.Ο ΜΠΛΑΝΚΟ είναι επιθετικος περιοχής σίγουρα που μπορει να αποδώσει εξαιρετικά στο 4-4-2 με έναν δυνατό και έξυπνο φορ που μπορεί να κρατά και να σπάει μπαλα ώστε αυτός με την κινηση του να κάνει τπ τελείωμα.Η φυγή του ΛΥΜΠΕ και η μη αναπληρωσή του με παίκτη(τραματίστηκε και ο ΝΕΜΕΘ) με τα ίδια στοιχεία είναι κατ' έμε ο κυριότερος παράγοντας της αφλογιστίας του ΜΠΛΑΝΚΟ που βέβαια
'συναντήθηκε' με την απροσδόκητη προσωπική του γκίνια στο ξεκίνημα της σεζόν και την γενικότερη γκινια και τα αποτελέσματα που δεν συντελεσαν στο να ξεπεράσει την κακή ψυχολογία,μαζί με το περίεργο θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του.
Πάντως είναι θετίκο το ότι (νομίζω)ότι πήρε τις προσωπικές του αποφάσεις και προσδοκώ ότι μπορεί να επιστρέψει στα γκολ ξανά αρκεί να βοηθήσει και το κλίμα που θα διαμορφωνεί η ομάδα .
CHRKAN
thanks για τα καλά σχόλια. συμφωνώ με όσα λες και ιδίως για το ότι το σύστημα που περισσότερο ταιριάζει στον παίχτη είναι το 4-4-2 με ένα φορ δίπλα του που θα παίζει πιο πολύ για τον Μπλάνκο παρά για τον ίδιο. Αυτό ήταν ο Λύμπε και μέχρι κάποιου σημείου ο Νέμεθ. Αυτό δεν είναι καθόλου ο Τζιμπούρ. Ο Μπλάνκο θα αναγεννηθεί μόνο όταν φύγει ο Αλγερινός και ο προπονητής του τον επαναφέρει στην κορυφή της επίθεσης... όσο πιο μακρυά από την περιοχή αγωνίζεται τόσο περισσότερο δεν βλέπεται και είναι κρίμα...
Τρομερή η ανάλυση αν και διαφωνώ.Θα προσπαθήσω να μην είμαι υπερβολικός αλλά δε νομίζω να τα καταφέρω...
Αν αναλύσουμε την αξία του κυρίου Μπλάνκο θα πούμε ότι ξέρει να βάζει τη μπάλα στα δίχτυα και να βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή.Δεν έχει κοντρόλ, πάσα, σέντρα, δεν ανοίγει διαδρομους, δεν δημιουργεί φάσεις από μόνος του.Μπορεί να παίξει μόνο ως δεύτερος επιθετικός και μονο αν ο πρώτος επιθετικός είναι τύπου λύμπε.Αλλά για καθίστε λίγο.Μήπως δεν ήταν καλός ο Καπάνταης όταν έπαιζε πλάι στον Λύμπε;Μήπως δεν ήταν καλός ο Μαντούκα όταν έπαιζε πίσω απ τον Λύμπε;Ο Λυμπερόπουλος ανεβάζει τον οποιονδήποτε παίζει πλάι του.Άρα δε σημαίνει ότι ο Μπλάνκο είναι παιχταράς.Την πρώτη του χρονιά βγήκε πρώτος σκόρερ παίζοντας σε μια ομάδα που σάρωνε τα πάντα.Οι αντίπαλοι παίζαμε μονίμως μέσα στην περιοχή τους και αυτό του έδινε την ευκαιρία να βάζει γκολ.Τη δεύτερη χρονιά ισοβάθμισε στην κορυφή με ένα δεξιό χαφ(Γκαλέτι) και τα 14 γκολ δε νομίζω να είναι ιδιαίτερο κατόρθωμα.Για φέτος δε μιλάω καν.
Όσον αφορά το γεγονός ότι βουτάει στα πέναλτι,διαμαρτύρεται στους διαιτητές κλπ δεν καταλάβαίνω γιατί το θεωρούμε θετικό.Το ότι έχει γίνει σαν τα μούτρα μας δε μας τιμά ιδιαίτερα.Εξάλλου ποιος γνήσιος ΑΕΚτζής θέλει να βουτάνε οι παίκτες για πεναλτι;Αν ήμασταν οσφπδες θα το καταλάβαινα.
Το ότι πουλάει οπαδιλίκη επίσης το βρίσκω αξιοθρήνητο.Δεν έχει το χαρακτήρα και τα προσοντα του αρχηγού,το αντίθετο μάλιστα.Δεν κοντράρει ποτέ,δε βάζει τα πόδια του στη φωτιά,δεν τζαρτζάρει,αποφεύγει τις επαφές ψηλά και χαμηλά και η τραγόφατσα του σίγουρα δεν εμπνέει το σεβασμό του αρχηγού.
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όλες οι μεγάλες ομάδες παίζουν με έναν επιθετικό και πολλές βάζουν τον δεύτερο στο πλάι.Ο μπλάνκο δεν μπορεί να παίξει κανένα από τους δύο ρόλους.Προυποθέτει να υπάρχει μια άψογη ομάδα που όλοι θα δουλεύουν για να σκοράρει αυτός.Όταν τον έφερε ο φερέρ ήταν πραγματικά αυτό που χρειαζόμασταν καθώς μας έλειπε το εύκολο γκολ και για αυτό είναι ιδανικός.Στην παρούσα κατάσταση πηγαίνει πίσω την ομάδα και όσο υπάρχει στην ΑΕΚ θα δυσχεραίνει τα σχέδια του κάθε προπονητή.
συγνώμη για την έκταση
Το ότι η ομάδα έχει έναν παίχτη που «ξέρει να βάζει τη μπάλα στα δίχτυα και να βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή» είναι νομίζω πολύ σημαντικό, ιδίως όταν μιλάμε για τη φετινή ΑΕΚ που σκοράρει 1,5 γκολ ανά αγώνα. Η πτώση του Μπλάνκο είχε όντως αρχίσει να εμφανίζεται από πέρσι όταν ο παρτενέρ του στην επίθεση δεν ήταν πια ο Λύμπε αλλά ο Τζιμπούρ. Απλά φέτος είναι ακόμα χειρότερος αφενός λόγω γκαντεμιάς και ντεφορμαρίσματος και αφετέρου γιατί παίζει ακόμα πιο μακρυά από τη μεγάλη περιοχή. Σε κάθε περίπτωση οι παρομοιώσεις με τον Καμπάνταη είναι όντως υπερβολικές. Σε ενημερώνω ότι ο συμπαθής Λεωνίδας είναι αλλαγή του Σολάκη στον Ολυμπιακό Βόλου... Το ότι ο Μπλάνκο έχει αφομοιώσει την ελληνική πραγματικότητα και διαμαρτύρεται στους διαιτητές δεν το θεώρησα θετικό. Με παρεξήγησες εδώ αλλά ίσως εγώ να μην ήμουν απόλυτα σαφής. Τέλος, συμφωνώ με τις τελευταίες σου παρατηρήσεις ότι η παρουσία του Μπλάνκο «προϋποθέτει να υπάρχει μια άψογη ομάδα που όλοι θα δουλεύουν για να σκοράρει αυτός». Θα πρόσθετα όμως ότι επειδή απέχουμε πολύ από το να φτιάξουμε την «άψογη ομάδα», μέχρι να γίνει αυτό, δεν νομίζω ότι μας χαλάει να κρατήσουμε τον Μπλάνκο. Αρκεί να παίζει και στη θέση του, έτσι;
Δυο τρεις παρατηρησεις για όσα γραφονται:
ο ΜΠΛΑΝΚΟ δεν ειναι ο ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ όμως και κοντρολ έχει καλυτερο απο νομιζουμε (ή μοιαζει να έχει) και έχει το τελείωμα (ή το είχε για να είμαι ακριβής).Η μαχητικότητα του (αναμφισβήτητη θεωρω )τον κάνει χρήσιμο σε μια όμαδα. Φυσικά και το να πουλάει οπαδιλικι δεν κάνει καλο όυτε στην όμαδα ουτε στον ίδιο , αλλά όσο είναι σε λογικά πλαίσια σεν πειράζει.
Σίγουρα η ΑΕΚ θέλει άλλο σχεδιασμο μιας και στις 2 προηγόυμενες μετ/κες περιόδους του ΑΥΓ μόνο σχεδιασμος δεν υπηρχε(και για να είμαι δίκαιως, ο σχεδιασμός του ΔΩΝΗ άποδείχτηκε τουλαχιστον αστοχος-αν ήταν του ΔΩΝΗ- , στον δε σχεδισμό ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ θέωρω ότι δεν έγινε σχεδιασμος ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ λόγω συνθηκών.)
Παρατήρηση έχω πολυ καλη γνώμη για τον ΣΟΛΑΚΗ σαν αξία αν και κάποιες πληροφορίες λένε ότι λόγω τεμπρλιάς (σχετικο αυτό δεν έκανε ακόμα καλύτερη καριέρα
CHRKAN
Δημοσίευση σχολίου