Το τελικό αποτέλεσμα

“Το 6-0 σώζει τον Παμπορίδη”

«Το ευρύ σκορ της νίκης του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ δεν θα μπορούσε ποτέ να στοιχειοθετήσει αλλοίωση αποτελέσματος, γι’ αυτό και παρά τα σοβαρά λάθη του, ο Βασίλης Παμπορίδης δεν κινδυνεύει με τιμωρία. Σύμφωνα με την τηλεοπτική εικόνα αλλά και εν πολλοίς την άποψη του παρατηρητή διαιτησίας του αγώνα, Θόδωρου Γκαϊτατζή, ο ρέφερι από το Κιλκίς όφειλε να αποβάλει τον Ιμπαγάσα και τον Μιραλάς, ενώ δεν μέτρησε κανονικό γκολ του Καφέ μετά το 3-0» http://www.sport-fm.gr/article/465500

Αυτό ήταν! Η εξάρα τα κάλυψε όλα, μέχρι και τα κραυγαλέα «λάθη» του διαιτητή που διαμόρφωσαν αν όχι τον τελικό νικητή του αγώνα, σίγουρα το τελικό αποτέλεσμα και την έκταση του σκορ! Για πρώτη φορά στην ιστορία, η τιμωρία ενός διαιτητή δεν εξαρτάται από τη σοβαρότητα των λαθών του αλλά από το τελικό αποτέλεσμα! Το είδαμε κι αυτό!

Και εντάξει ο δημοσιογραφίσκος του sport-fm χωρίς ιδιαίτερη σκέψη βάζει αυτόν τον προκλητικό τίτλο στο άρθρο του και γράφει ένα άθλιο κείμενο θεωρώντας ότι καθάρισε. Από την επίσημη ΑΕΚ όμως γιατί δεν ασχολούνται με αυτόν τον διαιτητή που συνέβαλε καταλυτικά στη δημιουργία αυτού του σκορ που τώρα βαραίνει τις πλάτες παιχτών και οπαδών;

Η ομάδα δεν ξεκίνησε καλά τον αγώνα, σύμφωνει. Μπήκε χαλαρά, έκανε εύκολα λάθη και ο αντίπαλος με ορμή και φανατισμό και τη βοήθεια της έδρας του έβαλε 3 γρήγορα γκολ. Εντάξει, δεν είναι και το τέλος του κόσμου... Κάτι τέτοιο έχει συμβεί πολλές φορές στην ιστορία ακόμα και σε επίπεδο τελικού champions league (το 2005).

Μετά το 3-0 όμως και μέχρι το τέλος του ημιχρόνου έγιναν διαιτητικά εγκλήματα τα οποία αποτελείωσαν ψυχολογικά και αγωνιστικά την ομάδα. Δεν χρειάζεται να τα ξαναλέμε. Το σκορ δεν θα είχε φτάσει ποτέ σε αυτά τα επίπεδα αν ο διαιτητής σφύριζε αυτά που έγιναν. Επιτέλους κάποιος πρέπει να το πει αυτό και να προστατεύσει τους παίχτες μας που βάλλονται από παντού!

Η εύκολη απάντηση των Ολυμπιακών είναι «μιλάνε για τη διαιτησία ενώ φάγανε 6!». Επιστρατεύουν τη νοοτροπία «κρίνω τα πάντα από το τελικό αποτέλεσμα» και βολεύονται στην αυταρέσκεια τους. Εδώ από το τελικό αποτέλεσμα θα τη γλυτώσει και ο διαιτητής! Τί κρίμα για τον Καλόπουλο που δεν υπήρχε χρόνος να φάει άλλα 4 ο Παναθηναϊκός μέχρι τη λήξη, θα την είχε σκαπουλάρει κι αυτός!

Το ποδόσφαιρο είναι όμως πολύ σύνθετο άθλημα και συχνά η απόσταση μεταξύ ενός θριάμβου και μιας οριακής νίκης ή ακόμα και μεταξύ νίκης και ήττας κρίνεται σε μία φάση, σε μία μικρή λεπτομέρεια, σε ένα λάθος σφύριγμα του διαιτητή. Προχθές, το επιβλητικό 3-0 της αρχής ακολούθησε μια διαιτησία που καμία διάθεση δεν είχε να χαλάσει το πανηγυρικό κλίμα που είχε στηθεί και αρνούμενος να σφυρίξει αυτά που έγιναν έδωσε πρόωρο τέλος στο παιχνίδι την ώρα που οι παίχτες μας προσπάθησαν να ορθοποδήσουν και να μειώσουν το σκορ. Με 3 γκολ στην πλάτη και μια διαιτησία που προστατεύει τον αντίπαλο και κλείνει τα μάτια σε κραυγαλέες περιπτώσεις, τα άλλα 3 της επανάληψης έρχονται ως φυσικό επακόλουθο, τυπική διαδικασία ουσιαστικά σε ένα σκηνικό προσαρμοσμένο αποκλειστικά στις επικοινωνιακές ανάγκες του γηπεδούχου.

Ναι, έγιναν λάθη στην ψυχολογική προετοιμασία και τη διαχείριση του ματς από τη διοίκηση. Όμως, το ότι έχει αφήσει τους παίχτες μας απροστάτευτους από τις κραυγές οπαδών, παλαιμάχων και δημοσιογραφίσκων είναι, για μένα, το μεγαλύτερο λάθος της. Προφανώς, κρίνει και αυτή από το τελικό αποτέλεσμα.