Επειδή η αγωνιστική εικόνα μιας ομάδας εξαρτάται πρωτίστως από το υλικό που διαθέτει και πώς αυτό αξιοποιείται, ας δούμε ορισμένες μεταγραφικές και τακτικές επιλογές που έχουν γίνει από το καλοκαίρι και μετά, πού αυτές κατέληξαν και πώς έχουν επηρεάσει τη φετινή ΑΕΚ.
Καταρχάς, αξίζει να σημειωθεί ότι το καλοκαίρι αποκτήθηκαν συνολικά 13 νέοι παίχτες, 10 διαφορετικών εθνικοτήτων από τους οποίους μόνο ο Αραούχο μπορεί να θεωρηθεί βασικός και αναντικατάστατος, ενώ οι Καράμπελας και Γιάχιτς αγωνίζονται κυρίως ελλείψει εναλλακτικών λύσεων στις θέσεις τους. Επιπλέον, ήδη οι 3 από τις καλοκαιρινές μεταγραφές (Ιορντάκε, Γιαχάγια, Άρτσε) αποτελούν ουσιαστικά παρελθόν από την ομάδα.
Στο κέντρο της άμυνας, η (ομολογουμένως) τελευταίας στιγμής πώληση του Κυργιάκου ουσιαστικά δεν αναπληρώθηκε ποτέ αφού ο Γιάχιτς που ήρθε ως αντικαταστάτης του παίζει στα χαφ και ο Άρτσε αποτέλεσε ατυχής επιλογή. Η ομάδα, και με δεδομένη την απουσία του Αλεξόπουλου, διαθέτει μόνο δύο βασικούς αμυντικούς οι οποίοι απλά πλαισιώνονται από το νεαρό Γκέντσογλου που όμως αγωνίζεται και στα χαφ. Το παθητικό των 27 γκολ σε 20 αγώνες μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι...
Στο αριστερό μπακ, το καλοκαίρι έγινε η επιλογή να στηριχθεί η ομάδα στο Χουάν Φραν μολονότι από πέρσι εμφάνιζε σημαντικές αδυναμίες και το κασέ του ήταν υψηλό. Ο παίχτης δεν απέδωσε ούτε φέτος, τέθηκε στο περιθώριο και τη χρονιά καλείται να βγάλει μόνος του ο φιλότιμος αλλά προοριζόμενος για αναπληρωματικός Καράμπελας.
Στη θέση του αμυντικού χαφ, οι επιλογές του καλοκαιριού ήταν ο Γιαχάγια και ο Ενσαλίβα, οι οποίοι αγωνίζονταν εναλλάξ στα φιλικά προετοιμασίας. Οι δύο τους βρίσκονται τώρα μεταξύ εξέδρας και αποχώρησης και η ομάδα ουσιαστικά δεν διαθέτει παίχτη σε μία τόσο νευραλγική θέση. Η ανυπαρξία σύνδεσης της άμυνας με τους προωθημένους είναι ίσως το πιο έντονο χαρακτηριστικό της φετινής ΑΕΚ.
Στην επίθεση, απομακρύνθηκαν για λόγους χαρακτήρα οι Εντίνιο και Τζιμπούρ και ποτέ δεν αποκτήθηκε το βαρύ φορ στήριγμα που χρειάζονταν ο Μπλάνκο. Αντιθέτως, ήρθε ως δανεικός ο Νέμεθ, παίχτης με παρόμοια χαρακτηριστικά με τον Μπλάνκο που μάλιστα εκτόπισε από τη θέση του φουνταριστού τον Αργεντίνο. Η επιστροφή του Τζιμπούρ απλά διατήρησε τον Μπλάνκο, 2 χρόνια πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, εκτός αντίπαλης περιοχής, να πασχίζει να κάνει παιχνίδι, να είναι ουσιαστικά ακίνδυνος και να περιορίζεται στα μόλις 4 γκολ (με 2 πέναλντυ) σε 20 αγώνες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι όλα τα παραπάνω έγιναν από έναν προπονητή που ήταν στον πάγκο της ομάδας και την προηγούμενη χρονιά και υποτίθεται γνώριζε τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες των παιχτών του και συνεπώς τον τρόπο να διορθώσει τα κενά και να δημιουργήσει ένα πιο ισχυρό ρόστερ.
Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζουν οι μεμονωμένες περιπτώσεις κακοδιαχείρισης ορισμένων παιχτών της ομάδας που αποτελούν πολύτιμα κεφάλαια της. Έχουμε και λέμε: ο Λεονάρντο που ήρθε ως πουλέν του προπονητή, ηγέτης και βασικός από την αρχή, πλέον δεν μπαίνει ούτε ως αλλαγή και η ψυχολογία του βρίσκεται στο ναδίρ, ο Μάκος, επένδυση για το μέλλον και μοναδικός μας έλληνας διεθνής δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί αλλά αντί να προστατευθεί εκτίθεται και πλέον αντιμετωπίζεται από τον κόσμο περίπου όπως ο Χουάν Φραν, ο Γκερέιρο, ηγέτης της Εθνικής Πολωνίας και παίχτης με μπόλικη ποιότητα, έπαιξε στην αρχή λίγα ματς αλλά χωρίς κανείς να καταλάβει γιατί αποτελεί πλέον την αλλαγή των καθυστερήσεων, ο Σκόκο ακόμα να βρει θέση και ρόλο στην ομάδα, αδυνατεί να συνεννοηθεί με τον προπονητή του και μοιραία «δεν νοιώθει καλά», ο Σάχα, MVP της ομάδας πέρσι, απαξιώθηκε εν μία νυκτί, ο Τζιμπούρ είναι ένα κεφάλαιο από μόνος του, για τον Μπλάνκο τα είπαμε... Ειδική μνεία, όμως, πρέπει να γίνει στο έγκλημα που έχει γίνει με τον Ταχτσίδη, πραγματικό ταλέντο με τρομερά προσόντα και συμμετοχές στην πρώτη ομάδα από τα 16 του, που αντί να προσεχθεί και σταδιακά να εξελιχθεί σε ηγέτη της ομάδας ουσιαστικά αγνοήθηκε και αφέθηκε να ασχολείται με τις γκόμενες και τη νύχτα με αποτέλεσμα να φεύγει πλέον ως ελεύθερος για την Τζένοα την ώρα που ακόμα αρκετοί γκρινιάζουν για το «ξεπούλημα» (των 4 εκ. ευρώ...) του Παπασταθόπουλου στην ίδια ομάδα...
4 σχόλια:
Para para poly sosto arthro! mpravo
Το άρθρο είναι όντως καλό. Στην παρούσα, όμως, η προβληματική διαχείριση του ρόστερ έχει μικρή σημασία, ακόμα κι όταν αυτό έχει διαμορφωθεί σύμφωνα με τις συστάσεις του προπονητή. (Κι ας λέει ό,τι θέλει. Εδώ κόντεψε να γίνει ο καινούργιος τεχνικός διευθυντής, τι να λέμε...) Σημασία εδώ αποκτά η πρόταση που δίνει προοπτική στην ΑΕΚΑΡΑ: διοικητική και αγωνιστική. Στο πλαίσιο αυτό, παίρνω το θάρρος (με πόνο καρδιάς είναι η αλήθεια...) να προτείνω να φύγει το βάρος του blog από τις πλάτες του ντούγιαν μπάσκεβιτς και να πέσει ξανά στις προθέσεις των μετόχων της εταιρίας για την επόμενη ημέρα. Η ΑΕΚΑΡΑ έχει μαύρες ημέρες μπροστά της. Αν κάνουμε focus στο ότι στην παρούσα η παε δεν έχει ούτε "ευδιάθετους" επενδυτές, ούτε πρωτοκλασάτα στελέχη, τότε θα αντιληφθούμε ότι ακόμα και αν έρθει η όποια χαρά, αυτή θα είναι εφήμερη όχι γιατί έτσι το όρισε ο κοντός (σε μία ατυχή όσο λίγες δήλωση ...), αλλά γιατί δεν υπάρχουν οι συνθήκες οι οποίες θα προσδώσουν σε οποιαδήποτε θετική εξέλιξη μονιμότερο χαρακτήρα. Πραγματικά, η διάθεση ενός παιδιού (signor adamidis) να παραμερίσει συγκεκριμένη καριέρα για αναλάβει τις τύχες της παε στην παρούσα μου αφήνει πολλά ερωτηματικά. Τόσο ΑΕΚΑΡΑ πια; Όλες μου οι ευχές τον συντροφεύουν.
έχεις κάποιο δίκιο. βέβαια υπεύθυνος για την επιλογή του ρόστερ δεν είναι μόνο ο προπονητής αλλά φυσικά η κυρίως ευθύνη είναι πάντα δική του. όμως, όντως το blog παρουσιάζει μία σχετική μονομέρεια τελευταία όσον αφορά στο θέμα του προπονητή, κυρίως γιατί η παρουσία του συνδέεται άμεσα με την αγωνιστική κατάσταση και προοπτική της ομάδας την ώρα που το πρωτάθλημα βρίσκεται σε εξέλιξη και σε κρίσιμη καμπή. Για την επόμενη μέρα και το νέο διοικητικό σχήμα έχουμε όλο τον καιρό μπροστά μας να συζητήσουμε.
To σχόλιο όπως πάντα eίναι συνετό και ενδιαφέρον.
Η οπτική βέβαια του καθενός διαφέρει.
Δεν θα αναλύσω σημειο σημειο το αρθρο απλώς θα συνεισφέρω στον προβληματισμο του καθενος δυο στοιχεία.
α)Το ρόστερ της ΑΕΚ είναι μια πονεμενη ιστορια έδω και 5 χρόνια.
Ειδικότερα τα τελευταία 2 χρόνια εχουμε πανω απο 20 νέους παικτες.Με αυτές τις συνθήκες ομάδα δεν γίνεται εύκολα.
β)Η διαχείρηση του ρόστερ είναι πραγματικα το πιο ενδιαφέρον θέμα αυτο των 2 ετών.Για μένα είναι εμφανές ότι προσπαθώντας να μπαλώσουμε το ρόστερ της ομάδας είναι ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΟ. Η πατρουσια του Μπ. στον πάγκο ήταν από τις λίγες ελπίδες να παρουσιαστει η ομάδα αυτή ,ανταγωνιστικη στο πρωτάθλημα που διανύουμε.Δυστυχώς τα αποτελέσματα στις 6-7 πρώτες αγωνιστικες (ενεκα δοκαριων, διαιτήσίας, απιστευτων ατομικών λαθων κτλ)δεν έδωσαν το απαραίτητο τράτο χρόνου να ρολάρει η όμαδα και να δέσει . Αντίθετα οδήγησε σε αίσθημα απογοήτευσης που οδήγησε σε ακόμα πιο δύσκολά καναλια την ομάδα.
Εν κατακλείδι προσωπικά το ρόστερ τησ ομάδας έχει κενά , δεν είναι όμως κακό(για παραδειγμα οι Μακος,Γιαχιτσ,Λεοναρντο έχουν δυνατότητες μεγαλύτερες απο αυτές που βλέπουμε ).Το κλίμα είναι αυτό που θα επιτρέψει την βελτιωση τους και φυσικά η αποφυγή τηs γκρινιας με το παραμικρό.
CHRKAN
Δημοσίευση σχολίου