2 Ιουν 2009

Αληθινές απορίες

Γιατί ο Νοτιάς επέστρεψε τη Δευτέρα στην Αθήνα και δεν μπήκε στον κόπο να ταξιδέψει μια μέρα νωρίτερα για να δει τον υποτίθεται «τελικό για τη 2η θέση» όπως ακριβώς είχε κάνει για τον τελικό κυπέλλου; Δεν τον ένοιαζε ή μήπως ήξερε το αποτέλεσμα;

Γιατί ο Μπάγεβιτς σε έναν υποτίθεται τόσο κρίσιμο αγώνα εμπιστεύτηκε το νεαρό Γκέντσογλου που μέχρι τώρα είχε αγωνιστεί ελάχιστα και πάντα ως αλλαγή; Γιατί, ενώ είδε το κενό που υπήρχε στο κέντρο δεν ενίσχυσε την ομάδα ούτε καν στην ανάπαυλα; Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου ο Πεγετιέρι, ο οποίος προφανώς υπολογίζεται από τη στιγμή που τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι προσπαθούμε να τον κρατήσουμε έστω με ανανέωση του δανεισμού;

Γιατί σε αντίθεση με όλους τους άλλους αγώνες των play-off άφησε τον Εντίνιο στον πάγκο για όλο το 90λεπτο προτιμώντας το νεαρό Παυλή; Γιατί κανένας δεν σχολίασε την ανεξήγητα προσβλητική του δήλωση στη συνέχεια ότι «ο Εντίνιο δεν άξιζε να παίξει»;

Γιατί η πρώτη του αλλαγή στο παιχνίδι ήταν ένας χαφ επίσης νεαρής ηλικίας και χωρίς παιχνίδια στα πόδια του, τη στιγμή που οι παίχτες εξακολουθούσαν να το παλεύουν και οι οπαδοί να ελπίζουν; Θεώρησε, πραγματικά, ότι θα γυρίσει το ματς με τον Ντιούφ ή η συγκεκριμένη αλλαγή άλλους σκοπούς εξυπηρετούσε;

Γιατί στη συνέντευξη τύπου προτίμησε να μην ασχοληθεί με το ματς (σαν να ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα...) αλλά ξαφνικά να θυμηθεί τα παράπονα του από τη Διοίκηση αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο και στρέφοντας τη συζήτηση στη συνάντηση της Τρίτης; Γιατί δεν λέει καθαρά τί και ποιοί τον πειράζουν για να καταλάβουμε κι εμείς οι άμοιροι; Μήπως τον βόλευε αυτή η παράσταση για να θολώσει τα νερά και να μην ασχοληθεί κανένας με τις «περίεργες» επιλογές του στο «ντέρμπι» της Κυριακής;

Τί εννοούσε ο Μαντούκα όταν δήλωνε μετά το ματς πως «ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερα στημένος» (χθεσινό εξώφυλλο Εξέδρας); Απλή μομφή στον προπονητή ή μήπως κάτι ακόμα παραπάνω; Γιατί κανένας δεν ασχολήθηκε;

Γιατί ελάχιστοι δημοσιογράφοι ασχολήθηκαν πραγματικά με το παιχνίδι; Ήταν κι αυτοί της λογικής να το ξεχάσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται και να επικεντρωθούμε στην επόμενη μέρα; Τελικά παίζαμε τελικό ή όχι;

Αν ο Παναθηναϊκός είχε χάσει το παιχνίδι της Κυριακής, θα απολύονταν ο προπονητής, οι οπαδοί θα προπηλάκιζαν το πούλμαν, οι πράσινες φυλλάδες θα έσταζαν χολή και οι μισοί παίχτες θα ήταν υπ’ ατμόν. Εμείς αντιθέτως, μολονότι χάσαμε στην έδρα μας, προτιμούμε να ασχολούμαστε με το Μπάγεβιτς, το Μανωλά, το Μελισσανίδη και τη σημερινή συνέντευξη Νοτιά. Η "ήττα" στο "ντέρμπι" δεν πείραξε κανέναν... Τα συμπεράσματα δικά σας...

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

και το κυριότερο:

γιατί ο τζιμπούρ έκανε σουτ αντί πάσα;
γιατί ο μπλάνκο σημάδεψε το δοκάρι;
τι είδους εντολές είχανε;

ήμαρτον

πάει ο ντέμης, έφυγε ρε παιδιά
μην δηλητηριάζετε την προσφορά του και ότι καλές αναμνήσεις έχουμε
γιατί αυτό κάνετε δυστυχώς, χωρίς να το καταλαβαίνετε

kakia's brother είπε...

Υπήρχε ένα πανό στα '80's που 'γραφε "ΑΕΚ UBER ALLES". 20 χρόνια μετά μυαλό ακόμα να βάλουμε. Όταν μπήκε στο γήπεδο και τον χειροκρότησε αρκετός κόσμος (γεγονός που εμφανίζει τάσεις πανδημίας από τότε), έμεινα για άλλη μια φορά μαλάκας. Το 'χω αποφασίσει, βέβαια, καιρό τώρα: είμαστε άξιοι της τύχης μας. Μιας τύχης πιστής στις μανιχαϊστικές λογικές: Dujan vs R21, κοντός vs honeyboard, φιλαδέλφεια vs εσκί σεχίρ κιουτάχεια αφιόν καράχισάρ. Μιας "λογικής" που θέτει ΠΑΝΤΑ κάποιον πάνω απ' την ΑΕΚΑΡΑ. Μιας λογικής ραγιαδισμού που δε μας αφήνει να αναπνεύσουμε. Και που δε θα μας αφήσει ποτέ. Μια ερώτηση μόνο: Τι τέλετε κύριε;

zagr είπε...

Τα πράγματα είναι απλά.
Κατά βάθος όλοι βολεύονταν με την 3η θέση γιατί:
1. το τσάμπιονς θα απαιτούσε έγκαιρη προετοιμασία και ακριβότερες μεταγραφές για να παλέψει ένα θαύμα.
2. Το europa το είδαν πιο προσιτό.
3. Η προσπέραση του ΠΑΟΚ θεωρήθηκε επιτυχία...

Ο Μπάγεβιτς έβλεπε περισσότερο το αύριο παρά την πρόσκαιρη επιτυχία της 2ης θέσης με το αβέβαιο μέλλον.

Ρεαλιστικά σκεπτόμενος αναρωτιόταν, πώς είναι δυνατό να κυνηγήσω τσάμπιονς από τη στιγμή που δε μπορώ να πάρω το Λεονάρντο και το Τριποτσέρη;

Εννοείται ότι δεν υφίσταται θέμα αβαβά στο ματς. Άλλωστε, αν υπήρχε τέτοιου ειδους "συνεργασία" θα πήγαινε ο Αντωνίου αμέσως μετά να χτυπήσει τον κατσούρ από την πίσω πόρτα;

kakia's brother είπε...

Μπορώ να κατανοήσω τους λόγους για τους οποίους διοίκηση, εργαζόμενοι, προπονητικό team και ποδοσφαιριστές εμφανίζονται "βολεμένοι" από την 3η θέση. Απολαμβάνουν τα προς το ζην από την παε. Οι οπαδοί όμως από πού κι ως πού; Ως επαγγελματίες losers; Τόσος ρεαλισμός πια; Μπράβο ρε παιδιά... Δηλαδή αν (φευ! η κακιά στιγμή τα φέρει έτσι και) πάρουμε πρωτάθλημα τί θα κάνετε; Θα αποσυρθείτε από την ενεργό δράση;

zagr είπε...

ακατανόητος ρεαλισμός είναι η αποφυγή της προετοιμασίας από τον Ιούνιο για να πας με Κουτρομάνο και Ενσιαμαφούμπου να χτυπήσεις τη Ρεάλ;

όσο για το πρωτάθλημα, είναι άτοπο να το συγχέεις με το δίλημμα 2η ή 3η θέση.

kakia's brother είπε...

Διακρίνω μια διαφορά φιλοσοφίας την οποία θα χαρακτήριζα ως ένδειξη υγείας όσο δεν συνοδεύεται από διάθεση επιβολής απόψεων. As I see it, όταν πηγαίνω σε οποιοδήποτε κωλογήπεδο για να παρακολουθήσω την ΑΕΚΑΡΑ, οπουδήποτε κι αν είναι αυτό, αποζητώ απ' την ομάδα ΜΟΥ τη νίκη, ΟΠΟΙΟΣ κι αν είναι ο αντίπαλος. Έτσι έχω μάθει. Τα budget, ο προγραμματισμός και τα σχέδια οφείλουν να προβληματίζουν τους "επαγγελματικά" εμπλεκόμενους. Οι υπόλοιποι, we're in it 4 the ride. Αν όλα έβγαζαν νόημα, τα 3/4 των ομάδων δε θα είχαν καθόλου οπαδούς. Αν όλα έβγαζαν νόημα η Peterborough δε θα γέμιζε ποτέ το Wembley. Κι αν όλα έβγαζαν νόημα, η Bilbao θα 'χε (χρόνια τώρα) και μη Βάσκους στη σύνθεσή της. Ευτυχώς, τα πράγματα είναι πιο απλά όταν μιλάει η καρδιά.

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασια αντιπαραθεσης με αλλους επισκεπτες του site ομως μερικες φορές καλο θα ήταν να αποσαφηνίζουμε τις βασείς πάνω στη οποία κάνουμε μια συζήτηση.
Ό ταν αποφασίζεις να υποστηρίζεις MANCHESTER CITY αντι για ΜΑΝ UNITED
προφανως και το κάνεις μετην καρδιάσου και θέλεις να βλέπεις στο γήπεδο τηνομάδα σου να κυριαρχει και να νικά. Αυτο όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να σε εμποδίζει να αξιολογεις τις καταστασεις και να παραδέχεσαι ανωτεροτητα αντιπάλων σε κάποια χρονικη στιγμη.Αυτό δεν σημαίνει όυτε δειλία ούτε προδοσία του'ιδανικου' πιστη στην ομάδα.
Η προσπαθεια για μια ομαδα μεγαλη στη συνειδηση όλων και όχι μόνο των δικών της οπαδών είναι συνεχής και μπορει να χρειάζονται και 'οπισθοχωρησεις' τακτικης ή αμυντικές τακτικες στην πορεία προς την καταξίωση.

zagr είπε...

Το θέμα είναι πολύ σύνθετο τελικά.
Κανείς δεν αρνήθηκε ότι τις νίκες τις θέλουμε όλοι!
Επειδή όμως η φετινή ΑΕΚ αποτελεί ανοικτό βιβλίο, τα σχέδια και οι προγραμματισμοί μπορεί να είναι μόνο για τους "επαγγελματικά εμπλεκόμενους", δε παύουν όμως να είναι αντιληπτά από όλους.
Και στην περίπτωση αυτή, η ψυχολογία του οπαδού αναγκαστικά θα επηρεαστεί.
Όταν πατώντας το γκάζι για να βγεις πρώτος, γνωρίζεις ότι έχεις μέτρια φρένα και μπροστά σου γκρεμό, sorry αλλά θα προτιμήσεις συντηριτικότερο χειρισμό έναντι του αντιπάλου.

Επιπλέον, ο Μπάγεβιτς, με τις επιλογές Γκέντσογλου - Παυλή (αντί Πελετιέρι - Εντίνιο), σε ένα παιχνίδι που δε θα πέθαινε κιόλας αν δε το έπερνε, πέρασε το εξής μήνυμα - ερώτημα για όσους κατάλαβαν:
Αυτήν την ΑΕΚ θέλετε???
Γιατί με τα μυαλά που κουβαλάτε κύριοι Νοτιάδες, αυτήν την ΑΕΚ θα δείτε του χρόνου...

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσε ένα σχόλιο το τελευταίο επισκέπτη και το θέτω προς προβληματισμό.
Από πολλούς ακούω για τα 'νέα παιδια' που πρέπει να παίζουν ή ακόμα χείροτερα για αεκτζήδες που πρέπει να παίζούν για να τα δίνουν όλα.Πρώτα απ όλα τους περισσότερος από εμας μας αρέσει και μας ενδιαφέρει να δούμε καλή μπάλα και ει δυνατον περισσότερες νίκες. Τα μέσα για αυτό είναι οι παικτες.Το αν είναι 30,35 ή 20 ετών δεν πρέπει μας ενδιαφέρει όπως και τι όμαδα υποστήριζε μικρος ή μεγαλύτερος καποιος γιατι για παραδειγμα ούτε ο Δομαζος ούτε ο Μητρόπουλος έγιναν ή ήταν ΑΕΚ όμως βοήθησαν και οι δύο να στεφτούμε πρωταθλητές. Περισσότερο π.χ. απο τον Κατσαβό που ήταν και είναι ΑΕΚ όμως λόγω συνθηκών όυτε επαιξε όπως ο ιδιος ήθελε και ως εκ τούτου δεν βοήθησε αρκετα την ομάδα.Το ζητουμενο λοιπόν για όλους μας θεωρώ ότι πρέπει να είναι η συμπεριφορά και η αποδοση ενος παίκτη στην διάρκεια του χρόνου παραμονής του στην ομάδα.

Ανώνυμος είπε...

RE PAIDIA AYTOS O KAFES DEN XEREI NA KOYNHSEI TA PODIA TOY. SKETO KREAS EINAI TA MPOYTIA TOY. OSO GIA TON TZIMOYR AYTOS DEN EINAI ARAPHS?

Ανώνυμος είπε...

Το blog είναι ανενεργό όμως γράφω εδώ γιατι θεωρώ ότι με εκφράζει το αρχικο μήνυμα 'περί μιζεριας ' κ.τλ. Η ομάδα δεν ειναι στα πάνω της συνολικα. Ολοι ψαχνουν να βρούν τι φταιει . Μιας και είμαι αρκρτά μεγαλος για να έχω προλα βει την ομάδα από τα μεσα του 70 και μετα καταλήγω ότι η μιζέρια και η γκρίνια που κυριαρχει οφείλεται σε μια ομάδα που θέωρουν ότι ολολογοσ τους ως οπαδοι μετράει περισσότερο των πολοίπων ότι κατέχουν την την ΑΠΟΛΥΤΗ αλήθεια για το ΄καλό' της ομαδας αυτόι είναι οι προστάτες τηςέιτε και οι ΄σωτήρες ' της ενίοτε(βλ. άλλο τμήμα) , όμως ως γνωστό οι ΄προστάτες ' δεν είναι και ότι το καλύτερο. Νοσταλγω λοιπόν το καιρό που οι 'ενθερμοι' οπαδοι κάθονταν στην Θ 21 μαζί με τους υπολοιπους εμας και φωνάζαμε ΥΠΕΡ ΑΕΚ όχι κατά καποιου ή άλλων.Νοσταλγω το γεγονος ότι στα λάθος σφυριγματα η ιαχη αισχος΄' κυριαρχουσε των αλλων κοσμητικών που λεγόντουσαν ατομικα και όχι εν χορώ όπως σήμερα.Και μετα ηρθε το 80 και χωρίστηκαν οι ένθερμοι στα 2ή στα 3 και τελικα οι έθερμοι της νέασ εξεδρασ αποκλήθηκαν ΓΝΗΣΙΟΙ?? και ξεκινησε μια νέα ιστορια που όσο προχωρουσε εβλεπες τα νέα χαρακτηριστικα της. η βομωλοχια κυριαρχεί πλήρως στα συνθήματα ,η βία αρχίζει να εμφανίζετε συνεχώς αυξανόμενη , η ηλικιακιακη γκάμα μείωνεται καιάρα χειραγωγήτε πιο εύκολα και οι 'ενθερμοι' γίνονται εκφραστές της ομάδας αυτόκλητοι και φυσικα πορωμενοι για την αλήθεια τους τόσο πολύ(την δικη τους αλήθεια) ώστε περήφανοι πια βγάζουν συνθημα με το όνομα τους!!!Ετσι σιγα σιγα ήρθε το νέο σκηνικο στην ΑΕΚ και αρχισε η γκρίνια που απλώς έιχε καποια διαλλείματα 4-5ετια ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ , 6ΜΗΝΟ ΣΑΝΤΟΣ ,1,5 χρονο ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ .Δυστυχώς η λυση δεν είναι κοντα για τι ο λαικισμος κυριαρχει πια είναι παντοδύναμος προς το παρον.
ας ευχηθούμε σε ένα καλύτερο μέλλον απλώς για να ευχηθούμε. Αλλωστε η ελπίδα πεθαίνει τελευταια