2 Ιουν 2009

Αληθινές απορίες

Γιατί ο Νοτιάς επέστρεψε τη Δευτέρα στην Αθήνα και δεν μπήκε στον κόπο να ταξιδέψει μια μέρα νωρίτερα για να δει τον υποτίθεται «τελικό για τη 2η θέση» όπως ακριβώς είχε κάνει για τον τελικό κυπέλλου; Δεν τον ένοιαζε ή μήπως ήξερε το αποτέλεσμα;

Γιατί ο Μπάγεβιτς σε έναν υποτίθεται τόσο κρίσιμο αγώνα εμπιστεύτηκε το νεαρό Γκέντσογλου που μέχρι τώρα είχε αγωνιστεί ελάχιστα και πάντα ως αλλαγή; Γιατί, ενώ είδε το κενό που υπήρχε στο κέντρο δεν ενίσχυσε την ομάδα ούτε καν στην ανάπαυλα; Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου ο Πεγετιέρι, ο οποίος προφανώς υπολογίζεται από τη στιγμή που τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι προσπαθούμε να τον κρατήσουμε έστω με ανανέωση του δανεισμού;

Γιατί σε αντίθεση με όλους τους άλλους αγώνες των play-off άφησε τον Εντίνιο στον πάγκο για όλο το 90λεπτο προτιμώντας το νεαρό Παυλή; Γιατί κανένας δεν σχολίασε την ανεξήγητα προσβλητική του δήλωση στη συνέχεια ότι «ο Εντίνιο δεν άξιζε να παίξει»;

Γιατί η πρώτη του αλλαγή στο παιχνίδι ήταν ένας χαφ επίσης νεαρής ηλικίας και χωρίς παιχνίδια στα πόδια του, τη στιγμή που οι παίχτες εξακολουθούσαν να το παλεύουν και οι οπαδοί να ελπίζουν; Θεώρησε, πραγματικά, ότι θα γυρίσει το ματς με τον Ντιούφ ή η συγκεκριμένη αλλαγή άλλους σκοπούς εξυπηρετούσε;

Γιατί στη συνέντευξη τύπου προτίμησε να μην ασχοληθεί με το ματς (σαν να ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα...) αλλά ξαφνικά να θυμηθεί τα παράπονα του από τη Διοίκηση αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο και στρέφοντας τη συζήτηση στη συνάντηση της Τρίτης; Γιατί δεν λέει καθαρά τί και ποιοί τον πειράζουν για να καταλάβουμε κι εμείς οι άμοιροι; Μήπως τον βόλευε αυτή η παράσταση για να θολώσει τα νερά και να μην ασχοληθεί κανένας με τις «περίεργες» επιλογές του στο «ντέρμπι» της Κυριακής;

Τί εννοούσε ο Μαντούκα όταν δήλωνε μετά το ματς πως «ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερα στημένος» (χθεσινό εξώφυλλο Εξέδρας); Απλή μομφή στον προπονητή ή μήπως κάτι ακόμα παραπάνω; Γιατί κανένας δεν ασχολήθηκε;

Γιατί ελάχιστοι δημοσιογράφοι ασχολήθηκαν πραγματικά με το παιχνίδι; Ήταν κι αυτοί της λογικής να το ξεχάσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται και να επικεντρωθούμε στην επόμενη μέρα; Τελικά παίζαμε τελικό ή όχι;

Αν ο Παναθηναϊκός είχε χάσει το παιχνίδι της Κυριακής, θα απολύονταν ο προπονητής, οι οπαδοί θα προπηλάκιζαν το πούλμαν, οι πράσινες φυλλάδες θα έσταζαν χολή και οι μισοί παίχτες θα ήταν υπ’ ατμόν. Εμείς αντιθέτως, μολονότι χάσαμε στην έδρα μας, προτιμούμε να ασχολούμαστε με το Μπάγεβιτς, το Μανωλά, το Μελισσανίδη και τη σημερινή συνέντευξη Νοτιά. Η "ήττα" στο "ντέρμπι" δεν πείραξε κανέναν... Τα συμπεράσματα δικά σας...

1 Ιουν 2009

Περίεργα "πράγματα"

Ας ξεκινήσουμε με 3 δεδομένα:

1. Η πρόκριση στους ομίλους του Champions League ήταν έτσι κι αλλιώς πολύ δύσκολη με δεδομένο τους ισχυρούς αντιπάλους που θα είχαμε και στους 2 προκριματικούς γύρους.
2. Η κατάκτηση της δεύτερης θέσης θα αποτελούσε πίεση στους διοικούντες να εγκαταλείψουν τα σχέδια για περικοπές και να κάνουν μεταγραφές ώστε να ενισχυθεί η ομάδα και να διεκδικήσει την πρόκριση στους ομίλους.
3. Η κατάκτηση της δεύτερης θέσης θα σήμαινε, επιπλέον, προκριματικό γύρο εντός Ιουλίου άρα έναρξη της προετοιμασίας πολύ νωρίς, κόντρα στην επιθυμία του προπονητή να έχει χρόνο για μεταγραφές και γενικά για το σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς.

Και ερχόμαστε στα χθεσινά:

Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στον υποτίθεται «υπέρ πάντων» αγώνα, παρά τις τόσες απουσίες, επιλέγει να ξεκινήσει με το Σάββα Γκέντσογλου για πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα, μολονότι ο Πεγετιέρι ήταν διαθέσιμος. Επιπλέον, κάνει 1η αλλαγή τον άπειρο Ντιούφ την ώρα που οι παίχτες πιέζουν για το γκολ που θα τους βάλει ξάνα στο παιχνίδι. Τέλος, για πρώτη φορά δεν χρησιμοποιεί καθόλου τον Εντίνιο. Κοουτσάρισμα, αν μη τι άλλο περίεργο... Το ότι στη συνέντευξη τύπου αρχίζει ξανά τη γνωστή κλάψα για τα «πράγματα», που αν δεν αλλάξουν θα φύγει, αποποιώντας όπως πάντα τις ευθύνες του, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα...

Ο Πρόεδρος Θανόπουλος, από την πλευρά του, στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα, έμοιαζε συνολικά ικανοποιημένος ευχαριστώντας τον κόσμο που ήρθε στο γήπεδο και στήριξε την ομάδα. Ο στόχος των play-off άλλωστε αυτός ήταν: Europa League και πολλά εισιτήρια στον τελευταίο αγώνα. Η ήττα από τον Παναθηναϊκό ελάχιστα φαίνονταν να τον έχει πειράξει...

Το συμπέρασμα:

Οι παίχτες, αναμφισβήτητα, ήθελαν και προσπάθησαν να κερδίσουν το ματς. Το ίδιο και οι οπαδοί που δεν σταμάτησαν να ενθαρρύνουν την ομάδα. Προπονητής και διοίκηση, όμως, έμοιαζαν να μην καίγονται τόσο, δικαιώνοντας τις φήμες που κυκλοφορούσαν τις τελευταίες μέρες. Η ΑΕΚ είχε ένα κακό πρωτάθλημα αγωνιστικά. Το φινάλε της, όμως, μας άφησε μία ακόμα χειρότερη γεύση...